Mieszkanie nr 3

Spokojnie wtulił się mocniej w niego i mruknął przez sen. Śniło mu się że leży na chmurce i przytula się do niej. Po chwili jednak coś go obudziło i przetarł sennie oczy.
-Gdzie ja jestem? Co się dzieje?- spojrzał na bok i szybko zauważył że leży na mężczyźnie, uśmiechnął się tylko serdecznie.

-Heh, a już miałem nadzieję że się nie obudzisz...- Mocniej go przytuliłem i próbowałem zasnąć, ale jakoś tak nie za bardzo mogłem, sam nie wiem dlaczego. Za oknem noc, światła nie było więc nic nie powinno mi przeszkadzać, no chyba że już się wyspałem...

-Czemu miał pan taką nadzieję? Chciał pan zjeść beze mnie ciasteczka?- zachichotał, podniósł delikatnie głową, dając znak że chce wstać, ale przez uścisk średnio mu to wychodziło. Wyglądał teraz jak mała pijawka, przyczepiona do większego organizmu.

-To nie było śmieszne.-Odsunąłem go od siebie i wstałem. Pierwsze co to poszedłem odsłonić okno, było tu dosyć ciemno, ale i tak wolałem światło księżyca niż jakieś badziewne żarówki, które świecą po oczach. Chwilę po tym otworzyłem je i wyjrzałem na zewnątrz. Nic nadzwyczajnego, jak zawsze.

-Wiem że nie było śmieszne, nie mam talentu do opowiadania żartów i przeistaczania sytuacji na śmieszną- mruknął pokornie i usiadł przy swojej torbie, niczym piesek który coś zepsuł.

Ukradkiem na niego spojrzałem i znowu położyłem się na łóżku. Co mi z tym łóżkiem odwalało...całe dnie, dokładniej na pewno mniej niż tydzień, leżałem i nic nie robiłem, ale co miałem niby robić w takim miejscu? Przecież tu prawie nikogo nie było, a żadnych fajnych miejscówek nawet nie znałem, a nie chciało mi się wychodzić z pokoju aby chodzić jak debil w kółko.

Po cichu podszedł do łóżka mężczyzny, padł na podłogę i odezwał się cichszym głosikiem niż wcześniej jego chód.
-Przepraszam- mruknął, chowając twarz w kołdrze.

-Ile godzin spaliśmy? Chyba wiesz nad czym się zastanawiam...- To chyba było proste, od czasu kiedy go poznałem cały czas myślę o jednym, o czym jako demon nie powinienem myśleć, no bo przecież ja po części, albo on po części jest taki jak ja, a skoro od jest od demonów to to przeszło od demonów do niego, więc ja też czasem coś takiego muszę robić, ale jestem pacyfistą więc nie zabijam biednych ludzi.

-Spaliśmy? Może z 9-10 godzin? Coś obok tego. Nie, nie wiem nad czym się zastanawiasz ale możesz mi powiedzieć- powiedział spokojnie i spojrzał na mężczyznę który leżał na łóżku. Nie czuł nic, żadnych złych zamiarów, chyba...

-A co robiliśmy przed pójściem spać?- A teraz to w ogóle nie wiedziałem o czym myśleć. Jakoś źle mi się te słowa kojarzyły...kurde...przecież nie jestem zboczeńcem, więc jakim cudem myślałem o TAKICH rzeczach kiedy powinienem myśleć o czymś INNYM a nie TAKICH rzeczach, chociaż...

-Szliśmy się kąpać? Piłem twoją krew?- nie był pewien o co dokładnie chodzi, ale ciągle starał się zrozumieć o co chodzi.
-A może coś innego? Bo w myślach czytać nie potrafię- powiedział cicho.

-Już nic.- Westchnąłem i ułożyłem się w najlepszej pozycji, czyli na plecach, i zamknąłem na dłuższą chwilę oczy. Nie wiedziałem jak niby mam mu to powiedzieć, jeszcze trochę i zrobię z niego potwora, chyba.

Zastanawiał się ciągle nad tą sytuacją i obserwował mężczyznę. O co mu może chodzić? Bo ja już całkowicie nie mam na ten temat pojęcia, przynajmniej tak mi się wydaje

-Masz jakiś pomysł na to, co możemy robić? Do ranka jeszcze dużo czasu, a nie chcę się nudzić.- Spojrzałem na niego i tak ledwawo się uśmiechnąłem, nie byłem w tym czasie zbyt szczęśliwy czy zadowolony, sam nie wiem czemu, może dlatego że nie rozumiał że sam może mówić czego chcę, a ja zobaczę czy mu pozwolę czy nie? Przecież do teraz cały czas to ja mu coś proponuję, a on tylko się zgadza.

-Hmmm...mogę panu pokazać jak grać na konsoli, możemy się pobawić w chowanego, lub zagrać w jakąś grę planszową lub słowną- rozmyślał nad tym intensywnie i starał się wymyślić coś normalnego.

-No to wolę już ten czas przeleżeć. Nie jestem człowiekiem, nie mam zamiaru bawić się w te ich gierki dla dzieci.- Odwróciłem się do niego plecami i znowu zamknąłem oczy, niby chciałem zasnąć, ale nadal moja wyobraźnia robiła swoje.

-A jest coś co chciałby pan robić? Bo chwilowo tylko pan leży lub kąpie się- powiedział z ciekawością i pochylił się delikatnie do przodu.

-Nie mam nic innego do roboty, przecież ludzi już nie zabijam.- Westchnąłem. No bo co taki demon jak ja mógłby robić w takim miejscu i z takim szczylem u boku, który nie wie kiedy jest głodny i trzeba mu to proponować, a on nadal nie rozumie.

Poszedł powoli do kąta i mruknął ze smutkiem. Czuł że zrobił coś złego i nie ma jak tego naprawić. Nakrył się tylko kocem ze swojej torby aż po czubek głowy by nie było widać jego zasmuconej twarzy.

-Nie musisz od razu się obrażać, niczego nie zrobiłeś.- Zaśmiałem się widząc jak się zachowuje, inni tacy jak on się tak nie zachowują.
-No, chodź do mnie.- Uśmiechnąłem się i ręką pokazałem że ma do mnie podejść, gdyby nie słuchał.

Delikatnie wychylił łepek spod koca i przyczołgał się bliżej, delikatnie się podpierając podniósł się do czegoś w rodzaju klęczenia. Nie obrażam się...było mi tylko smutno przecież... Pomyślał sobie cicho w głowie.

-Podejść a nie się przyczołgać...- Westchnąłem. Podniosłem się do siadu, objąłem go w pasie i położyłem obok siebie, nie chciałem aby robił mi za jakiegoś niewolnika, wolałem abyśmy byli równi, nie licząc tego że jednak ja byłem ważniejszy, no bo przecież w pewnym sensie go karmiłem.

Mruknął cichutko przeniesiony z miejsca i opadł bezwładnie na łóżka niczym lalka. Dopiero po paru chwilach podniósł głowę i spojrzał na mężczyznę z ciekawością w oczach.

Chwilę po tym wróciłem na swoje miejsce i westchnąłem bez powodu. Nie wiem dlaczego tak się tym zdziwił, ale raczej wolałem nie pytać o powód, jeszcze znowu zaczęłoby się coś dziwnego ze mną dziać, tak jak ostatnio.

Spokojnie przypatrywał się i nakrył ponownie kocem. Lubił ten koc, był ciepły, puchaty, idealny. Po chwili powoli zaczynało mu się nawet mocno przysypiać.