Mieszkanie nr 3

Nie wiem czemu ale bez powodu westchnąłem. Nie wiem czy z powodu tego że tak jakby się do mnie ten szczyl przyczepił, czy na przykład dlatego że daję mu za dużo swobody... No cóż, nie myśląc dłużej o tym napuściłem wody do wanny i od razu zacząłem się rozbierać. Po raz kolejny miałem gdzieś swoje ubrania, które rzuciłem gdzie popadnie, po czym spokojnie wlazłem do wanny i czekałem aż się ruszy w spokoju i ciszy która powinna objąć to miejsce i dać mi wieczne szczęście.

Spokojnie wszedł za nim i również zaczął się rozbierać. Po chwili stał już rozebrany przy drzwiach. W mniejszym niż wcześniej zawstydzeniu ruszył w stronę wanny i wszedł do niej bez zamieszania i mruknął cicho z powodu ciepłej wody.

Poprawiłem moje ukochane włosy i znowu westchnąłem. Jeny, jakie szczęście że nie byłem zmęczony, nie fajnie byłoby gdybym teraz zasnął, ominęłoby mnie zbyt wiele chwil i momentów.
-Mam nadzieję że zdążyłeś zgłodnieć, jakoś zachciało mi się tego.- Spojrzałem na niego i tak uwodzicielsko się do niego uśmiechnąłem, jakbym chciał go do czegoś zachęcić.

-Ja? Głodny? Zawsze, wszędzie, o każdej porze dnia i nocy- oblizał się, patrząc na jego tętnicę szyjną, po czym delikatnie bliżej się przysunął do mężczyzny. Tyle krwi....zachowuję się jak zwierzę....to straszne...ale...krew taka smaczna... Pomyślał, delikatnie dotykając ramion drugiej osoby.

Nie wiem czemu, ale chyba się ucieszyłem, nie powinienem cieszyć się że daję się wykorzystywać, więc trochę nie rozumiałem dlaczego tak zareagowałem. Może cieszyłem się dlatego, że wolał siedzieć przy mnie niż latać za ludźmi, byłem czemuś takiemu przeciwny więc to chyba dobrze że on tak nie robił, po co ludzie mają ginąć z takiego nędznego powodu...

Uśmiechnął się i kichnął gdzieś na bok, prawie wylatując z wanny. Choroba? Wszystko, tylko nie to.....nienawidzę chorować Pomyślał i ziewnął cichutko, z powodu kąpieli często robił się śpiący, i tak było teraz. Ale mimo tego delikatnie podniósł wzrok na mężczyznę i uśmiechnął się ponownie, licząc na brak powtórnego kichnięcia.

Westchnąłem.
-Wychodźmy bo zaraz mi tu zachorujesz.- Zaśmiałem się, delikatnie go od siebie odsunąłem i wyszedłem z wanny. Tym razem normalnie się ubrałem, po czym wróciłem do pokoju, i jak zawsze po kąpieli położyłem się na łóżku, w celu opanowania mocy.

Trochę było mu smutno że ominął go posiłek, mimo to grzecznie wyszedł za nim i poszedł się ubrać. Delikatnie zachwiał się w pokoju i padł na jedno kolano, mimowolnie ale prawdziwie potrzebnie bo musiał schylić się do torby.

Po szybkim przemyśleniu usiadłem, i oparłem się o ścianę. Spojrzałem na niego, uśmiechnąłem się i chciałem przerwać tę ciszę.
-Z tego co właśnie sobie przypomniałem, to podobno jesteś głodny. Nie musisz czekać aż ci pozwolę, jeśli chcesz to powiedz, raczej nie zabronię ci tego.- Powoli zaczynałem rozumieć o co chodzi z jego gatunkiem, ale nadal nie byłem wszystkowiedzący.

-Wiem, ale nie mogę być tak żarłoczny...za bardzo się przyzwyczaję, a nie chcę na kimś wiecznie żerować. Dosłownie wiecznie...- westchnął cicho, powoli się ubierając i wyjmując konsolę z torby, ale tylko sprawdził godzinę i schował ją ponownie.
-Krew jest jak narkotyk, chce się więcej i więcej- powiedział cicho.

-Powinieneś korzystać ile możesz, ja nigdy się nie skończę, nie tak jak ludzie, na których powinieneś polować jako wampir. Po za tym skoro ci nie zabraniam, to po co masz się powstrzymywać na siłę i cierpieć.- Kilkukrotnie poprawiłem sobie włosy, ponownie westchnąłem i nadal zastanawiałem się nad wszystkim, i niczym, łącznie z tym co wybierze, i co mógłbym dziś porobić oprócz namawiania młodego do dziwnych rzeczy.

-Ale to by znaczyło że musiałbym być zawsze przy twoim boku by nie głodować. Ale jeśli teraz bym zaczął głodować to byłoby tylko gorzej, sam nie wiem...- podszedł do niego załamany i spojrzał na jego szyję jeszcze bardziej łapczywie niż przedtem. Trudno...najwidoczniej jestem tylko zwierzęciem Pomyślał, delikatnie dotykając jej palcami.

-Mi to pasuje...- Czekałem aż przestanie się wahać, ale jego ruch po prostu mnie nieco zdziwił, na początku myślałem że tylko się przyczepił bo tak, teraz sam nie wiem. Trochę niepewny złapałem go za nadgarstek i przyciągnąłem do siebie, nie wiedziałem co robię, ale wiedziałem że coś muszę zrobić, nawet jeśli będę musiał zachować się w inny sposób niż zazwyczaj.

-Co ty robisz?- mruknął cichutko i spojrzał na mężczyznę dziecięcymi oczkami, po czym delikatnie zadrżał, taki odruch niekontrolowany.

Nie odpowiedziałem, nawet nie miałbym co odpowiedzieć, więc kontynuowałem. Uśmiechnąłem się i pogłaskałem go po policzku, aby trochę się uspokoił, albo jeszcze bardziej zdenerwował, po czym go puściłem, nadal na niego patrząc, i jakby czekając na coś.

Odstawiony na bok czekał chwilę w milczeniu, po czym skoczył na niego, delikatnie go przytulając, i ciągle obserwując tętnicę szyjną, która była chyba najbardziej interesującą go cząstką ciała.

Tak dokładniej to chyba na coś takiego czekałem.
-Przy mnie nie musisz się powstrzymywać, jak coś mi nie będzie pasować to ci powiem.- Złapałem go za włosy i tak jakby przysunąłem do swojej szyi, nie chciałem aby to poszło jak najszybciej, po prostu skończyły mi się tematy do rozmowy.

Spokojnie wgryzł się w jego szyję, ale delikatniej niż wcześniej. Oderwał się od szyi i spojrzał jak powoli wypływa z niej krew, zlizał tych kilka kropli, delikatnie łaskocząc go językiem po tętnicy szyjnej.

Zamknąłem oczy i odwróciłem głowę, aby dać mu jak najlepszy dostęp, po co miałbym mu pozwalać skoro nie dawałbym mu jak, bez sensu. Coraz częściej miałem dosyć dziwne myśli, co mógłbym robić w wolnym czasie, ale po tym co było niedawno wolałem nie wprowadzać tego w życie.

Delikatnie oblizywał raną, dotykając palcami szyi by krew mogła powoli wypływać. Po chwili wbił ponownie w niego kły i mruknął, posiłkując się tym jakże pysznym napojem.
-Tak pyszna...tak słodka- przylgnął mocniej do niego, zlizując krew z ranki na szyi.

Jakoś instynktownie mocno go objąłem aby był jeszcze bliżej mnie, czułem że ten potwór we mnie coraz częściej chce sobie wyjść i pozabijać kilka osób, ale na szczęście tym razem udało mi się go powstrzymać, i teraz tylko czekałem aż młody się zadowoli i przestanie mnie gryźć. To że jestem demonem nie znaczy że nic nie czuję.

Po chwili był już pełny i słodko spojrzał na mężczyznę. Oznaczało to wiele rzeczy. Radość, zaspokojenie, wdzięczność i chęć odpracowania. Tak bardzo dobrze się czuł, że zwyczajnie położył głowę na jego torsie i odetchnął spokojnie.

Puściłem jego włosy, a po ujrzeniu tego że jest zaspokojony zaśmiałem się jakby uradowany, jakby uradowany tym że jest szczęśliwy że nie jest głodny. W tym momencie marzyłem o nocy, o tym aby ten cholerny dzień minął, i abym mógł iść spać. Ale jako że zasłony były zasłonięte nie było przeciwwskazań abym akurat teraz zamknął oczy i zasnął.

Mruknął spokojnie i nie miał nic przeciwko żeby zasnąć w tej pozycji. Po jedzeniu zwykle chce się spać i ta sytuacja właśnie teraz odzwierciedliła w prawdziwym życiu.

Obudziłem się kilka godzin później, trafiłem idealnie w początek nocy. Byłem trochę zaspany więc dopiero po momencie zwróciłem uwagę iż nie jestem sam. Zaśmiałem się i przytuliłem go, przy czym starałem się robić wszystko tak, aby się nie obudził, chociaż w to wątpiłem.