Mieszkanie nr 0

Może ci pomóc, co? =w= (wyczuwa okazję do małego macanka.. nic nie poradzi, taka jego natura..)

-Też o tym myślałem...- Myślałem że tego nie powiedziałem ale powiedziałem, chociaż nie chciałem się już powstrzymywać, ale też na razie nie dam mu szansy na nic lepszego.

(No to pomógł mu się umyć, starał się panować nad sobą... w końcu i tak po tej porannej akcji Nmu za szczęśliwy nie był, więc. Piętnaście minut później, skończył.)

-Możesz przy okazji mnie do pokoju zanieść, cały czas jestem zbyt słaby na wysiłek.- Nie, nie miałem zamiaru go prosić, po prostu sprawdzałem czy mu zależy, i czy przypadkiem nie chce mnie wykorzystać.

-Pewnie. ^-^ (Wziął go na ręce i zaniósł do pokoju, położył go na łóżku) Wygodnie?

-Chodzi ci o podteksty czy ogólnie?- Ja już wiem o czym myśli...albo raczej bardzo łatwo takie rzeczy odszyfrować, lub nawet zauważyć. Ale cały czas zostawało jedno, przecież on jest demonem, a ja tylko człowiekiem.

^-^''' Jakie podtekstyyy, nie ma w tym żaaadnych podtekstów.. (postanowił udawać Greka. No, zaczął się zastanawiać, czy lepiej nie będzie przestać naciskać przez jakiś czas.. może wtedy bardziej się do niego zbliży.. teraz nie miał nawet pewności, kim dla niego jest. Przyjacielem? Kolegą...? Znajomym..?

-Ta, już ci wierzę.- Pokręciłem głową.
-Mógłbyś pomóc mi się ubrać?- Wiedziałem że nie jest to dla mnie zbyt bezpieczne, jednak chwilkę wytrzymam, potem nie będę musiał się niepotrzebnie starać.
-Aha, co do tego co zawsze to musisz znaleźć sposób aby mnie przekonać, myślałem że na to wpadniesz...-

-Staram się... ale szczerze mówiąc nie mogę wykminić, czym jest "to coś" , co cię przekona... (Tak bardzo zdołowany tym faktem.. no, ale się nie poddaje! Jeszcze coś wymyśli) Pewnie, pomogę. Chcesz pożyczyć coś ode mnie?

-Twoja wina, nie moja.- Westchnąłem.
-Chcę.- Te moje ubrania na serio mi się już znudziły, od kiedy nie wychodziłem z tego pokoju nie miałem się o co martwić.

(No to mu pożyczył jakieś swoje dżinsy i koszulkę, choć po założeniu tego, wszystko wisiało na Nmu jak worek.. cóż, lepsze to niż nic.) Nmu, zakładam, że nie podpowiesz mi, czego byś chciał, co?

Spodnie które od niego ,,dostałem'' i tak ściągnąłem, nie byłem przyzwyczajony.
-Nie.- To chyba było proste...

-Eh, tak myślałem... (No nic. Chwilowo nic mu do głowy nie przychodzi.) No, to co teraz? Hej, wyjdziemy gdzieś może?

-Jeśli chce ci się mnie nieść to możemy gdzieś iść. Ale ty wybierasz.- Lekko się uśmiechnąłem i szybko sprawdziłem pogodę za oknem, chyba zbierało się na deszcz, ale jeszcze dużo czasu zostało.

Chodź na miasto coś zjeść, albo chociaż się przejść ^^ (No, to założył bluzę. Też czuje, że będzie padać. Ale jak się pospieszą, to powinni zdążyć przed nim. Nie chciał zmoknąć i stracić jeszcze na dodatkowe osłony. Ostatnio za dużo energii marnował na pieczęcie.)

-Skoro tak chcesz.- Ułożyłem się idealnie aby mógł od razu mnie podnieść, nie chciało mi się znowu iść spać i odzyskiwać energię, no bo po co.

(Wziął go na barana i poszli na miasto.) / zk

(Wrócili sobie po jakiejś godzince, na szczęście zdążyli przed deszczem. Ledwo weszli do mieszkania, na dworze rozpadało się na dobre, pogoda za wesoła nie była. Posadził go na łóżku i rozprostował plecy) Whoh, zdążyliśmy...

-Rzeczywiście.- Dopiero po chwili zwróciłem uwagę na stan pogody za oknem, ale jakoś nie przejąłem się tym, wolałem zastanawiać się cóż to dziwnego dziś się zdarzy, na przykład w czasie kiedy będę się mył...

(chwilę jeszcze obserwował coraz mocniej padający deszcz, w końcu jednak wyszczerzył się i spytał: ) Pomóc ci się wykąpać?

Spojrzałem na niego zdziwiony ale jednak postanowiłem się zgodzić.
-Jak tak bardzo ci zależy to możesz.- Znów trochę martwiłem się o swoje bezpieczeństwo, jednak znałem go już trochę dłużej więc raczej nie musiałem się o siebie bać.

^^ (No to tradycyjnie zaniósł go do łazienki, napełnił wannę ciepłą wodą i pomógł mu się rozebrac)

Mój rytuał oczywiście się powtarzał, tym razem jednak nie tak idealnie jak zawsze, bo oczywiście chyba powoli zaczynałem mu ufać, chociaż wiedziałem też że nigdy nie rozszyfruję co mu w głowie chodzi, w trawie piszczy i milion innych.

(Ta, co w Zenkowej głowie się dzieje, tego nawet sam Bóg nie wie xD Zaufanie pierwszy krok na przód, jak zaczynał mu ufać, to już jakiś postęp. PO kilku chwilach chłopak siedział już całkiem nagi w wannie)

Przymknąłem na chwilę oczy i znowu na coś czekałem. Tak szczerze to nie ogarniałem czy jest noc czy dzień, z jednej strony chciałem coś porobić, a z drugiej byłem zmęczony, nie wiedziałem którą wybrać. Chociaż zdecydowałem się posiedzieć, i poczekać, może on coś wymyśli.