~~Strych~~

Błądził dość długo po korytarzu, aż nagle jakimś dziwnym trafem lub cudem znalazł się na strychu. Powoli i po cichu wszedł, po czym szybko rozejrzał się czy nikomu nie będzie przeszkadzał. Spostrzegłszy inną osobą w pomieszczeniu, speszył się dość mocno obawiając że przeszkadza w czymś ważnym. Przez chwilę stał tak i nie mógł wydusić z siebie żadnego słowa, lecz po jakichś pięciu minutach wypowiedział pierwsze słowa. -B-bardzo przepraszam. Ja nie chciałem przeszkadzać, chyba lepiej już pójdę- podrapał się z tyłu głowy i stał tak dalej jakby czekając na pozwolenie że może opuścić to pomieszczenie.

Po chwili paraliż strachu minął, a chłopak starając się nie przeszkadzać drugiej osobie w czytaniu, podszedł do jakiejś starej skrzyni i uniósł delikatnie oraz powoli jej wieko. Jego oczom ukazały się sterty starych fotografii, dokumentów, książek a nawet innych rzeczy. Ale nic nie przypominało mu o jego domu, ani na szczęście nic nie przypominało o najbardziej znienawidzonej przez niego organizacji.

Odczuwał od niego coś niepokojącego, ale nie wiedział dokładnie co to takiego. -Mam zamiar znaleźć swoje miejsce na ziemi, a chwilowo jestem tutaj. Straciłem swoją rodzinę i muszę odnaleźć inne miejsce dla siebie- powiedział ciągle przeszukując w spokoju kufer. -A tak na marginesie to kim lub czym jesteś?- zapytał cicho, na chwilę przenosząc wzrok na drugą osobę.

Słysząc to samo pytanie zachichotał cicho i spojrzał ponownie na niego -To raczej normalne że nie możesz mnie rozpoznać jako człowieka skoro jestem wampirem. A raczej wampirem z namiastką demona, ale to dość skomplikowane- przyznał spokojnie, patrząc na podłogę z rozkojarzeniem Czemu akurat takie pytanie? Powiedziałem coś nie tak? -I tak na marginesie to....przepraszam za to wcześniejsze pytanie- ukłonił się.

Wedle jego prośby a raczej rozkazu spokojnym krokiem podszedł bliżej. -Dobrze, i jestem...- Spojrzał na książkę którą chłopak trzymał w rękach i zaczął się jej uważnie przyglądać z każdej możliwej strony. -Co to jest?- wodził jeszcze chwilę wzrokiem po starej księdze i zamyślił się dość głęboko w oczekiwaniu na odpowiedź od jedynej oprócz niego osoby na tym starym strychu.

-K-Kinto...Nazywam się Kinto- powiedział, lekko zawstydzony że siedzi komuś na kolanach, nigdy nikomu oprócz mamy tak nie siedział. Czuł jednak że chyba nic mu się nie stanie, ale zawsze jakaś niepewność jest i zawsze będzie jak to w życiu niestety bywa. -Nie jestem przypadkiem za ciężki?- to było zbędne pytanie, choć i tak je zadał prawdopodobnie dla przedłużenia tej całej konwersacji.

Siedział na jego kolanach jak skamieniały i jedynie wzdrygnął się na jego słowa -J-ja? Nie, pierwszy raz słyszę taki komplement- zarumienił się mocno wypowiadając to zdanie i powoli przeniósł wzrok na podłogę, starając się w tym momencie myśleć o czymś innym niż jego miłe słowa. Kinto szybko podniósł głowę i zbliżył ją do dłoni chłopaka jakby nastawiając się do tego co właśnie robił.

Był dość mocno rozluźniony i latał na wszystkie boki bez najmniejszych oporów -D-dziękuję...- powiedział cicho chowając głową na wszelakie sposoby. Uśmiechnął się pod nosem i pokazał znowu twarz teraz już spokojną -Coś się stało?- spojrzał na zamyśloną osobę przed siebie. Ciekawe o czym tak intensywnie myśli.....No cóż, lepiej nie będę przeszkadzał za bardzo bo znowu będę przepraszał... Rozejrzał się jeszcze raz po pokoju wampirzymi oczyma.

Stanął spokojnie na własnych nogach i zdziwił się na te pytania -Możemy się przejść, tylko gdzie? W drodze tutaj widziałem kilka miejsc na mieście, ale nic więcej....Szczerze, to całkowicie się tutaj zgubiłem więc jeśli chodzi o drogę nie należy mi ufać zbytnio..- podrapał się z tyłu głowy i ruszył powoli w jego kierunku -Przepraszam ponownie na swoje wścibstwo, ale nie poznałem nawet pana imienia a to ciut dziwne moim zdaniem- powiedział cicho, dość mocno zawstydzony i nakreślił nogą małe koło na ziemi.

Z czego on tak się śmieje? Przecież to dość normalne pytanie było przecież.... Na jego słowa speszył się jeszcze bardziej niż przedtem, zawsze starał się być miły i nikomu nie zawadzać. -Z chęcią się z panem wybiorę na te działki- powiedział pewniej i zacisnął delikatnie piąstki. -Jestem jaki jestem....Nic nie zmieni tego że jestem dość oficjalną osobą, ale postaram się nie mówić w taki sposób jak wcześniej- uszczypnął się w ramię, bo to już z lekka zaczynało znowu zachodzić na zbyt oficjalny tryb rozmowy. Mimo to w odpowiednim momencie ugryzł się w język. -To idziemy?- zapytał wesoło i w sekundę znalazł się przy nim, a potem przeciągnął się bo dość mocno już zdrętwiał od siedzenia.

-Nie możesz mówić normalnie? Nie jesteśmy na stypie...- Jęknąłem cicho. -Skoro tak to idźmy.- Nie czekając od razu poszedłem w stronę schodów prowadzących na zewnątrz budynku.

[z/t]

Westchnął cicho i uszczypnął się ponownie -Mogę mówić normalnie....- powiedział innym tonem głosu niż wcześniej, ten brzmiał już całkowicie normalnie. -Ej, zaczekaj na mnie- pobiegł za nim w stronę schodów prowadzących do wyjścia.

[z/t]